-
1 uniemożliwić
глаг.• мешать• предотвратить• предотвращать• препятствовать* * *uniemożliwi|ć\uniemożliwićony сов. со сделать невозможным что; воспрепятствовать чему, не допустить чего;\uniemożliwić odwrót преградить пути отступления;
\uniemożliwić wykonanie czegoś не дать выполнить что-л.* * *uniemożliwiony сов. соuniemożliwić odwrót — прегради́ть пути́ отступле́ния
uniemożliwić wykonanie czegoś — не дать вы́полнить что́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
storpedować — dk IV, storpedowaćduję, storpedowaćdujesz, storpedowaćduj, storpedowaćował, storpedowaćowany «zniszczyć coś torpedą, torpedami» Storpedować łódź podwodną, statek. przen. «nie dopuścić do czegoś, uniemożliwić wykonanie czegoś» Storpedować dyskusję … Słownik języka polskiego
